W Polsce najpopularniejszymi sportami od wielu lat są piłka nożna i siatkówka (co łatwo dostrzec, odwiedzając i poznając ofertę legalnych bukmacherów lub witryny łączące w sobie ofertę kasynową i bukmacherską, jak Ice Casino), okazjonalnie pojawiają się także trwające przez krótszy lub dłuższy czas mody na inne dyscypliny z uwagi na sukcesy odnoszone przez uprawiających je polskich sportowców. Najbardziej dobitne tego przykładami mogą być:
- Skoki narciarskie (Adam Małysz oraz Kamil Stoch)
- Tenis (Iga Świątek)
- Formuła 1 (Robert Kubica)
Ale w Polsce sport to nie tylko te kilka pozycji – możemy pochwalić się wieloma znakomitymi sportowcami uprawiającymi mniej znane dyscypliny, w których jednak także Polacy odnoszą spore sukcesy. Kilka takich postaci przybliżymy Ci w dzisiejszym artykule.
Polscy sportowcy, których warto poznać.
Jak już wspomnieliśmy, Polacy uprawiają wiele dyscyplin sportu, w wielu z nich odnosząc spore sukcesy. Oto kilka przykładów, które powinny Cię zaciekawić.
Jakub Błaszczykowski
Tak, to prawda, że Jakub Błaszczykowski uprawiał zawodowo najpopularniejszy sport w naszym kraju, do tego z sukcesami – z pewnością więc nie należy do grona „mniej znanych” sportowców. Niemniej jednak uważamy, że warto poświęcić mu otwierający naszą listę akapit z kilku powodów.
Błaszczykowski urodził się w grudniu 1985 roku w Częstochowie. W wieku 11 lat był świadkiem zbrodni, gdy to jego ojciec zabił matkę w rodzinnym domu. Jak wspominał sam zawodnik w wydanej w 2016 roku autobiografii, pozbycie się uczucia nienawiści zajęło mu naprawdę wiele długich lat. Po tej tragedii młody Kuba był wychowywany przez babcię i, zainspirowany przez wuja Jerzego Brzęczka, byłego pomocnika reprezentacji Polski i srebrnego medalistę Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku, zainteresował się piłką nożną do tego stopnia, że zdecydował się na uprawianie jej na poziomie zawodowym.
Zdobył powszechne uznanie i rozpoznawalność już w młodych latach, będąc jednym z kluczowych zawodników Wisły Kraków, która zdobyła tytuł mistrzowski w 2008 roku. Po przenosinach do Bundesligi dwukrotnie zdobył mistrzostwo Niemiec z Borussią Dortmund, w 2011 i 2012 roku, a w 2013 roku dotarł z tym klubem do finału Ligi Mistrzów. O jego klasie świadczy to, że w 2008 i 2010 roku Jakub Błaszczykowski został wybrany najlepszym piłkarzem Polski.
Sebastian Kawa
Piłka nożna musiała się tu znaleźć, ale teraz pora na zupełnie inną dyscyplinę sportu. Sebastian Kawa to wybitny polski szybownik, który zdobył ogromne uznanie na arenie międzynarodowej. Urodzony w 1974 roku Kawa jest jednym z najbardziej utytułowanych pilotów szybowcowych nie tylko w Polsce, ale i na świecie. W całej historii szybownictwa nie ma nikogo, kto mógłby się z nim równać. Jego imponujące osiągnięcia obejmują liczne tytuły mistrza świata i Europy, a także efektowne rekordy w lotach szybowcowych. Osiągnięcia Kawy są do tego stopnia imponujące, że już dawno zasłużył sobie na legendarne wręcz wyróżnienie w świecie szybownictwa, Medal Lilienthala – i wyjątkową zagadką jest to, że jeszcze go nie otrzymał.
Sam Kawa słynie z niezwykłych umiejętności pilotażu, strategicznego myślenia i doskonałego radzenia sobie w trudnych warunkach atmosferycznych. Jego pasja do lotnictwa i determinacja w dążeniu do doskonałości sprawiły, że stał się inspiracją dla wielu młodych adeptów szybownictwa, którzy gremialnie odwiedzają jego ulubione lotnisko, górę Żar niedaleko Żywca.
Aleksandra Mirosław
Aleksandra Mirosław, urodzona 8 lutego 1994 roku w Lublinie, to postać, którą kibice z naszego kraju znają dopiero od niedawna, a ściślej rzecz biorąc od Igrzysk olimpijskich w Paryżu, w 2024 roku. Uprawia ona wspinaczkę sportową, specjalizując się w konkurencji wspinania się na czas. Ale nie tylko zabłysnęła na paryskich igrzyskach – jest bowiem jedną z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii tej dyscypliny.
Ma na swoim koncie trzy tytuły mistrzyni świata oraz kolejne trzy mistrzyni świata juniorów. Ponadto trzykrotnie zdobyła mistrzostwo Europy i raz (w pierwszym swoim starcie) zdobyła srebrny medal. Mirosław zasłynęła również z ustanawiania rekordów świata, wielokrotnie przesuwając granice ludzkich możliwości w biegu na 15-metrowej ściance wspinaczkowej.
Słynie z niezwykłej determinacji, perfekcyjnej techniki i siły psychicznej, dzięki którym stała się ikoną polskiego sportu. Ale bez wątpienia jej największym sukcesem, dzięki któremu zdobyła pewną rozpoznawalność w naszym kraju pomimo uprawiania niezbyt medialnej dyscypliny, jest złoty medal olimpijski na Igrzyskach olimpijskich w Paryżu!
Stanley Ketchel
Stanley Ketchel to znakomity amerykański bokser, występujący między linami ringu mniej więcej na przełomie XIX i XX wieku. Wspominamy o nim dlatego, że tak naprawdę nazywał się Stanisław Kiecal i był synem Polaków, którzy wyemigrowali z Polski do Stanów Zjednoczonych. Kiecal urodził się już w USA, ale zachował jednak polskie obywatelstwo aż do momentu uzyskania pełnoletności, kiedy to musiał dokonać wyboru jednej z dwóch dostępnych opcji – zdecydował się wtedy przyjąć obywatelstwo USA i zmienił automatycznie nazwisko na Stanley Ketchel. Jednak możemy go uznać za Polaka, nieprawdaż?
Stanley Ketchel zaczął boksować zawodowo w 1903 roku, mając 16 lat. Już w pierwszej swojej walce znokautował w pierwszej rundzie Kida Tracy’ego, znakomitego boksera, który na dodatek był od Ketchela o głowę wyższy i około 30 kilogramów cięższy. To stało się później znakiem firmowym młodego boksera – choć Ketchel był tylko zawodnikiem wagi średniej, znany był również z tego, że regularnie walczył z zawodnikami wagi ciężkiej, którzy czasami przewyższali go wagą o ponad 30 kg i zazwyczaj wygrywał te starcia.
Jego styl walki i umiejętności sprawiły, że szybko zdobył uznanie na amerykańskich ringach i został uznany za jednego z najbardziej utalentowanych bokserów początku XX wieku. Rozwój jego kariery przypadł na 1908 rok, kiedy to Ketchel zdobył tytuł mistrza świata wagi średniej, pokonując Jacka Sullivana, a potem broniąc udanie tytułu w walkach z kolejnymi pretendentami, głównie z Billym Papke.
Bożena Tyszkiewicz
Ostatnią pozycję na naszej liście zajmuje Bożena Tyszkiewicz. Teoretycznie jej osiągnięcia wypadają dość skromnie, bo jedynie trzecie miejsce na mistrzostwach Europy kobiet w kolarstwie torowym w 1972 roku – ale na uwagę zasługuje z innego powodu. Otóż Bożena Tyszkiewicz dotarła ona do najwyższego poziomu w sporcie zawodowym, nie mając w rodzinnym kraju żadnych możliwości jego uprawiania. W Polsce kolarstwo torowe było zupełnie nieznane, nie istniał ani jeden tor kolarski.
Tyszkiewicz samodzielnie opracowała więc dla siebie plan treningowy oraz przygotowania do zawodów, sama projektowała sprzęt, na którym startowała oraz sama zajmowała się dosłownie wszystkim, co było niezbędne do startów. I osiągnięte przez nią trzecie miejsce, czyli brązowy medal mistrzostw Europy to sukces, który może ona zawdzięczać wyłącznie samej sobie!
